روزه سنتاز احکام روزه سنّت در باب: صوم سخن گفته‌اند. ۱ - معنی روزه سنّتروزه سنّت (صوم السُنَّة) روزه سه روز در هر ماه می باشد. ۲ - احکام روزه سنّتمراد از روزه سنّت، روزه روزهای پنج شنبه دهه اوّل و آخر و چهارشنبه دهه وسط ماه است. روزه سه روز ياد شده، استحباب ويژه‌ای دارد و در روايتی از امام رضا عليه السّلام آمده است: کسی که در ماه، اين سه روز را روزه بگيرد، گويا همه سال را روزه گرفته است. [۲]
لوامع صاحبقرانی ج۶، ص۱۸۶.
۳ - فضلیت روزه سنتامام خمینی در کتاب چهل حدیث از آن به سنت دوم رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، یاد نموده و در فضل آن می‌نویسد: «پس اخبار کثیره که بالغ بر چهل حدیث می‌شود در فضل آن وارد است. و در کیفیت آن بین علمای اعلام خلاف است. آنچه مشهور بین آنها و موافق با اخبار کثیره است و عمل رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، در آخر عمر و ائمه هدی بر آن بوده آن است که آن سه روز پنجشنبه اوّل، که روز عرض اعمال است، و چهارشنبه اوّل دهه دوم، که روز نحس مستمر و روز نزول عذاب است، و پنجشنبه آخر از دهه آخر، که نیز روز عرض اعمال است، می‌باشد. و در روایتی وارد است که بر امم سابقه هروقت عذاب نازل می‌شد در یکی از این ایام نازل می‌شد، پس رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، در این ایام مخوفه روزه گرفت. و در حدیث است که صوم این سه روز معادل با صوم دهر است. و تعلیل فرموده‌اند در بعضی روایات به آیه شریفه (مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةٍ فَلَهُ عَشْرُ اَمْثالِها). و اما آنچه در بعضی روایات وارد است که در ترتیب مخالف با این روایات است محمول است به مراتب فضل. و فرضا که معارض باشند، از جهات کثیره رجحان با این اخبار است. بلکه توان گفت که معارضه بین آنها معارضه نصّ و ظاهر، یا اظهر و ظاهر است.» ۴ - استحباب قضاء روزه سنتصاحب عروه در خصوص روزه این سه روز می‌نویسد: «ومن ترکه یستحبّ له قضاؤه، ومع العجز عن صومه - لکبر ونحوه - یستحبّ ان یتصدّق عن کلّ یوم بمدّ من طعام او بدرهم.» پس استحباب قضاء آن و استحباب صدقه دادن یک مد طعام به‌ازای هر روز برای شخص عاجز، مؤید اهمیت آن است. ۵ - پانویس۶ - منبع• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۸۵-۱۸۶. • ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی |